Claire ontvangt een diepvries en kan daarmee besparen op eetkosten
Claire ontvangt een PW-uitkering (Participatiewet) en is een alleenstaand ouder van twee jonge kinderen. Zij heeft schulden en leeft van € 50,00 weekgeld. Claire wil heel graag een diepvries zodat zij economischer om kan gaan met eten. Door producten in de aanbieding te kopen en in te vriezen kan zij geld besparen. Daarnaast is zij door meer eten tegelijk te koken en dit in de vriezer te bewaren voordeliger uit. Ook bederft het voedsel minder snel, waardoor zij niks meer hoeft weg te gooien. De hulpverlener rekent in de aanvraag voor dat dit voor Claire een aanzienlijke besparing zal opleveren waardoor zij beter kan rondkomen met haar kinderen. Bovendien neemt het binnen een gezin met jonge kinderen stress weg om af en toe eten uit de vriezer te kunnen halen.
Omdat bijzondere bijstand door de gemeente is afgewezen besluit SUN tot een toekenning van
€ 220,00 voor de aanschaf van een diepvries.
Abdeljawad (23 jaar) kan zijn diploma’s laten vertalen
Abdeljawad (23 jaar) is gevlucht voor oorlog en woont momenteel nog op een tijdelijk adres voor statushouders in afwachting van een permanente woonruimte in de gemeente. Hij krijgt daarom € 57,- per week aan leefgeld om van rond te komen. Abdeljawad kan een opleiding gaan volgen in de techniek maar daarvoor dienen zijn diploma’s uit het thuisland beëdigd vertaald te worden naar het Nederlands. De kosten daarvoor zijn ongeveer € 200,- Hiervoor heeft Abdeljawad geen geld, terwijl hij met deze vertaling studiefinanciering en een OV-kaart aan kan vragen en met zijn studie kan beginnen. Het SUN-noodhulpbureau bekostigt de vertaling van de documenten om hem op die manier de kans te bieden met zijn opleiding en nieuwe leven in Nederland aan de slag te gaan.
Zeyneb (33 jaar) krijgt 4 weken supermarktbonnen
Een schuldhulpverlener vraagt hulp voor alleenstaande moeder Zeyneb, 33 jaar, met 4 kinderen. De vader van haar oudste twee kinderen is overleden en wordt begraven in zijn geboortegrond. Via de begrafenispolis is geregeld dat zijn twee kinderen en hun moeder de begrafenis kunnen bijwonen (vliegtickets en verblijfkosten). De reiskosten naar Schiphol kan mevrouw echter niet betalen. Zij komt met haar inkomen niet uit, maakt al gebruik van de Voedselbank en moet geregeld met haar kinderen naar dure medische consulten. De aanvraag voor de Toeslagenwet is ingediend, maar is nog enkele weken in procedure. Het SUN-noodhulpbureau verstrekt, na overlegging van de overlijdensakte, gedurende 4 weken cadeaubonnen van de supermarkt om het budget voor de achter gebleven gezinsleden te ontlasten en zo de extra reiskosten te compenseren. De bonnen kunnen worden benut voor de achterblijvende kinderen, die door een tante worden verzorgd tijdens de afwezigheid van Zeyneb.
Oma Lies (64 jaar) ontvangt inrichtingskosten voor haar kleinkinderen
Oma Lies is een vrouw van 64 jaar met 2 kleinkinderen van 14 en 16 jaar. Zij ontvangt een bijstandsuitkering. Haar dochter is overleden. De kleinkinderen woonden toen alleen met hun vader. De weduwnaar is daarop met zijn kinderen naar zijn thuisland Kenia verhuisd, maar de kinderen konden daar niet wennen. Vader heeft ze daarom terug naar Nederland gestuurd. Oma Lies vangt ze nu op, zij ontvangt daarvoor een tijdelijke pleegvergoeding. Inmiddels ontvangt zij ook kinderbijslag en kindgebonden budget. Het probleem is echter dat zij geen geld heeft voor de inrichting van de kamers voor de kleinkinderen, de gemeente voorziet ook niet in deze kosten. De kleinkinderen slapen bij oma in bed. Met de pleegzorginstelling is gekeken wat er minimaal nodig is voor de kleinkinderen om een zo comfortabel mogelijk (school)leven te kunnen leiden. Er volgt een aanvraag van € 2.180 - voor onder andere twee bedden met toebehoren, een computer, bureaus, stoelen, lampen, kasten en twee fietsen- die door het SUN-noodhulpbureau wordt toegekend. Op deze manier kan oma Lies goed voor haar kleinkinderen zorgen en kunnen de kleinkinderen zonder belemmeringen hun opleiding volgen.
De familie Sanchez krijgt tijdelijk leefgeld
Een medewerker schuldhulpverlening van de gemeente doet een aanvraag voor het echtpaar Sanchez (48 en 46 jaar) met 1 kind. De man heeft ook 4 kinderen uit een eerdere relatie. In de vakantie die voor de deur staat, bestaat het gezin daardoor opeens drie weken lang uit 7 personen omdat de 4 kinderen uit het vorige huwelijk hun vakantie bij vader zullen doorbrengen. Vanwege schulden en beslaglegging krijgt het gezin Sanchez sinds kort echter nog maar € 50 leefgeld per week van de gemeente. Het SUN-noodhulpbureau begrijpt dat dit te weinig is om 7 mensen van te kunnen voeden en kent € 300,- aan waardebonnen toe, te besteden bij de supermarkt zodat iedereen kan eten en een fijne vakantie met elkaar heeft.
Katy (36 jaar) leent renteloos geld van het Sociaal Leenfonds voor overbrugging inkomsten
Katy is een alleenstaande moeder van 36 jaar. Zij is vanuit de vrouwenopvang na haar scheiding in een huisje komen te wonen. Een bewindvoerder regelt haar financiën, de toeslagen zijn echter nog niet rond. Het gaat waarschijnlijk drie maanden duren voordat deze met terugwerkende kracht binnenkomen. Katy heeft nu ter overbrugging inkomsten nodig om voor haar vier kinderen te kunnen zorgen. Zij krijgt ter overbrugging van haar inkomsten een lening uit het Sociaal Leenfonds van € 3.000. Na uitbetaling van de toeslagen door de Belastingdienst is het gehele bedrag in één keer retour ontvangen. Een mooi voorbeeld van hoe een revolverend Sociaal Leenfonds met renteloze leningen kan werken: met het geld dat Katy terug betaalde kunnen weer andere mensen met urgente noden geholpen worden!