Generic filters
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in excerpt

SUN-noodhulpbureaus in de praktijk

Wim (38 jaar) krijgt een fiets met trapondersteuning

Wim is een alleenstaande man van 38 jaar met gezondheidsproblemen, hij leeft van een WWB- uitkering. Omdat er sprake is van een aanzienlijke schuldenlast is een schuldenregeling opgezet en een bewindvoerder aangesteld. Wim heeft als kind een ernstige ziekte gehad, waaraan hij schade aan benen, heup en rug heeft overgehouden. Daarom gaat hij enkele keren per week fietsend voor een dagbehandeling naar een revalidatiecentrum. Het fietsen kost hem echter steeds meer moeite. Volgens de therapeuten is lichaamsbeweging erg belangrijk voor zijn algehele conditie. Daarom zou een fiets met trapondersteuning de ideale oplossing zijn, medisch gezien zeer gewenst. Omdat zo’n fiets ruim €1.400,- kost, is de aanschaf door Wim zelf onmogelijk. In samenwerking met een ander fonds is besloten de aanvraag gezamenlijk toe te kennen, de kosten zijn daarbij gelijk verdeeld. De fiets is in verband met de schulden van Wim in bruikleen toegekend, dit houdt in dat bij een eventuele boedelverkoop de fiets terug gaat naar de eigenaar, namelijk het SUN-noodhulpbureau.

Ellen (52 jaar) ontvangt een gift voor een nieuwe bril

Ellen is 52 jaar, woont nu enige tijd in de opvang en probeert haar leven weer goed op te pakken. Ellen staat onder bewind bij de Kredietbank. Dit betekent automatisch dat er weinig bestedingsruimte is. Er blijft weekgeld over van €33,00. Ellen is gedupeerd omdat haar handtas met inhoud is gestolen, waaronder haar bril. Zonder deze bril kan Ellen niet goed functioneren. Voor de aanschaf van een nieuwe bril is Bijzondere Bijstand bij de gemeente aangevraagd, maar deze is helaas afgewezen. Het SUN-noodhulpbureau ontvangt een aanvraag van de woonbegeleider met daarbij de offerte van de opticiën, deze aanvraag is toegekend zodat Ellen weer een bril heeft waarmee ze alles goed kan zien.

Meneer Gijsbers (82 jaar) krijgt een veilige thermostaatkraan

Meneer Gijsbers (82 jaar) heeft een vergevorderd stadium van dementie en woont nog thuis dankzij de goede zorg van zijn echtgenote en de Thuiszorg. Meneer Gijsbers kan niet zelfstandig douchen. Als meneer Gijsbers door de Thuiszorg gedouched wordt, draait hij soms plotseling aan de douchekraan hetgeen voor gevaarlijke situaties met veel te warm water zorgt. Het echtpaar Gijsbers moet rond komen van minimale inkomsten en heeft geen geld om aanpassingen in de woning te financieren die in het kader van de gemeentelijke WMO-regeling vallen onder de "eigen bijdrage". Thuiszorg dient een aanvraag in voor een thermostaatkraan zodat meneer Gijsbers er niet meer aan kan draaien, deze aanvraag kent het SUN-noodhulpbureau toe inclusief de montagekosten.

Jonge moeder Milou ontvangt lesgeld voor haar opleiding

Milou is een jonge moeder met een kind van 2 jaar en leeft van haar studiefinanciering. Zij kan geen bijbaantje hebben vanwege de zorg voor haar kind en een verplicht gestelde (onbetaalde) stage. Om rond te kunnen komen tijdens haar opleiding is ze genoodzaakt het maximale bedrag van DUO te lenen. Haar vader zou ook een bijdrage moeten doen in de studiekosten maar weigert dit. Milou staat er dus alleen voor, zij heeft geen netwerk om een beroep op te doen en dat valt haar zwaar. Ze leeft met haar kind van een weekgeld van         € 43,35. Bij onvoorziene kosten zoals een betaling van het eigen risico bij een huisarts- of tandartsbezoek ontstaan er meteen financiële problemen. Het eerste jaar van de opleiding is bekostigd door de gemeente, helaas geldt dat alleen voor het eerste jaar. Het Studiefonds van het ROC ondersteunt haar dit tweede leerjaar in de vorm van studieboeken en licenties. Het lesgeld bedraagt echter € 1.137,00 per jaar, in maandelijkse termijnen circa € 130,00 per maand. Onmogelijk voor Milou om dit bedrag te voldoen. Het SUN-noodhulpbureau voldoet de kosten van het lesgeld voor dit tweede schooljaar en verwijst Milou voor een aanvraag voor de kosten resterende leerjaren naar een studiefonds voor vrouwen.

Sam (40 jaar) krijgt een kunstgebit

Een bewindvoerder vraagt voor een cliënt, de alleenstaande Sam van 40 jaar, vergoeding van de tandartskosten van circa € 490,- aan. Via het maatschappelijk werk is er via een fonds een gedeeltelijke vergoeding ontvangen voor de aanschaf van een kunstgebit, waarbij de andere helft door de verzekering zou worden aangevuld. De verzekeraar heeft met dit bedrag echter een lopende betaalachterstand verrekend en keert achteraf gezien toch niets uit. Het kunstgebit ligt intussen al wel klaar bij de tandarts en Sam kan amper eten zonder tanden. Sam wil gaan solliciteren nadat hij uit een diep dal van verslaving is geklommen. Het SUN-noodhulpbureau besluit nog dezelfde dag tot een gift en heeft de tandartskosten rechtstreeks aan de tandarts voldaan, hierdoor kan Sam weer eten én sollicitatiegesprekken gaan voeren om aan werk te komen.

Hoogzwangere Roza krijgt een baby-uitzet

Roza is hoogzwanger en heeft dringend een basis baby-uitzet nodig. Ze heeft een aanvraag Bijzondere Bijstand voor de baby-uitzet bij de gemeente ingediend. Haar aanvraag is nog in behandeling. Haar vriend heeft haar verlaten en ze leeft alleen van haar zorgtoeslag. Een WWB- uitkering is aangevraagd, maar nog in behandeling. Door het gebrek aan inkomen zijn al flinke schulden opgebouwd, voornamelijk door huurachterstanden en betalingsachterstanden bij de zorgverzekeraar en de energieleverancier. De hulp van de Stadsbank is hiervoor ingeroepen. Roza heeft al een paar onderdelen van de benodigde baby-uitzet via een Jonge Moeders Project gekregen. Voor een aantal andere aanvullende producten van de baby-uitzet heeft het SUN-noodhulpbureau € 150,- toegekend zodat Roza met een gerust hart de baby kan verwelkomen. Met de gemeente wordt achteraf gekeken of deze vergoeding verrekend kan worden.
1 2 3 7