Aan het woord is bureaumedewerker Nancy Wijnveen van SUN Delft.
Vanaf de oprichting eind 2008 ben ik de bureaumedewerker van SUN Delft e.o.
Deze functie combineer ik met de functie consulent inkomen bij de gemeente Delft, ik ben dus gedetacheerd bij SUN vanuit de gemeente. Dit is een hele leuke combinatie, want bij een aanvraag voor SUN moet je je ‘bijstandspet’ afzetten en puur de urgentie van financiële hulp wegen zonder ‘last te hebben’ van allerlei wetsartikelen en beleid.
In april ga ik met pensioen en draag ik mijn functie over aan Fulco Blokker. Ik heb het werken bij SUN altijd een erg leuke en afwisselende baan gevonden. Ik haal er voldoening uit als ik weet dat mensen met urgente noden zijn geholpen. Binnenkort is het tijd voor iets anders.
SUN is er voor mensen die tussen wal en schip vallen en op geen enkele voorziening meer een beroep kunnen doen. Een financieel steuntje in de rug, hoe klein ook, kan voor iemand een wereld van verschil maken. Het betekent een stap verder.
Ook voor de hulpverleners betekent het dat zij verder kunnen met de cliënt. SUN heeft zeker een toegevoegde waarde.
Ja Joep! Een 23-jarige jongvolwassene, inwonend bij zijn ouders. Joep is licht verstandelijk beperkt. Hij heeft begeleiding van een hulpverlener om zich te kunnen redden. Joep had werk en heeft ontzettend zijn best gedaan deze baan te houden, maar hij redde het niet. Zijn werkgever heeft hem ziek gemeld. Voordat de Ziektewet geld uitkeert gaat er een maand overheen, daardoor raakte Joep in paniek. Hij had geen geld meer had om zijn vaste lasten te kunnen betalen, zoals de zorgverzekering, zijn telefoonrekening, etc.
Joep woont in bij zijn ouders en toch kan hij niets aan de ouders vragen omdat de relatie tussen hem en zijn ouders slecht is. Het verzoek van de hulpverlener is een lening van € 400,00 voor de vaste uitgaven en om de maand tot het starten van zijn uitkering te overbruggen. Joep betaalt het geleende bedrag dan terug zodra hij zijn uitkering heeft ontvangen.
Normaal gesproken zou ik vanuit mijn werk bij de gemeente zeggen: ‘Afwijzen!’. De redenering daarachter is dan: de ouders horen dit op te vangen. Maar vanuit SUN kan ik er vanuit gevoel en maatschappelijke consequenties naar kijken: het raakt me dat de relatie tussen een licht verstandelijk beperkte jongen en zijn ouders blijkbaar zo slecht is dat hij dit niet kan vragen. Ook kon hij er niets aan kon doen dat hij zijn baan verloor. Uiteraard heeft SUN deze lening aan Joep toegekend.
Als ik een foto krijg toegestuurd van een lachend iemand met een mooi nieuw gebit waarvoor SUN de kosten heeft gedragen en hij erbij schrijft dat hij hierdoor zelfvertrouwen heeft gekregen.
Ik heb niets mee te geven aan andere noodhulpbureaus. Er werken allemaal mensen die hart hebben voor de doelgroep en de SUN-noodhulpbureaus soepel laten draaien. Ik heb de ervaring dat als ik een ander SUN-noodhulpbureau belde met een vraag, ik altijd ontzettend collegiaal ben geholpen. Top en super voor mijn opvolger!